อรรถาธิบายดุอาประจำวันที่ 22 ของเดือนรอมฎอนอันจำเริญ

โอยอายาตุลลอฮ มุจตะฮีดีย์

แปลและเรียบเรียงโดย ศิษย์เก่าดารุซซะฮ์รอ (อ.) (นูรฟิตรี อาซาลี เปาะซา)

اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ

وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ

وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِک

یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین (1)

โอ้อัลลอฮ์ โปรดเปิดประตูแห่งความดีงาม แก่ข้าฯ

โปรดประทานความจำเริญ

โปรดประทานความสำเร็จ อันเป็นสาเหตุความพึงพอพระทัยของพระองค์แก่ข้าฯ

โปรดให้ข้าฯได้พำนักอยู่ ณ.ใจกลางสรวงสวรรค์ของพระองค์

โอ้พระผู้ทรงตอบรับคำวิงวอนของผู้เดือดร้อนทั้งหลาย

اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ

ขอพระองค์ทรงตัดสินข้าด้วยความดีงาม และความประเสริฐยิ่งของพระองค์ อย่าได้โปรดตัดสินด้วยความยุติธรรมของพระองค์ เพราะมิเช่นนั้นข้าฯ คงไม่มีโอกาสพำนักในสรวงสวรรค์ของพระองค์ ดั่งดุอาอฺ

 « اَللّهم عاِملنا بِفَضلِک وَ لا تُعامِلنا بِعَدلِک » (2)

อธิบาย มีชายชาวอาหรับคนหนึ่งได้อ่านดุอาอฺนี้ว่า اَللّهم عاِملنا بِعَدلِک ชีวิตของเขาก็ประสบปัญหา และได้

พูดกับตนเองว่า ทำไมชีวิตฉันต้องมาประสบปัญหาเหล่านี้ด้วย ท่านนบี(ศล.)ได้รับวะฮฺยูมา เพื่อบอกกับชายผู้นี้

ว่า “เจ้าเคยเข็นฆ่าผู้บริสุทธิมาก่อน แล้วเจ้าก็ขอให้ฉันตัดสินเจ้าด้วยความยุติธรรมของฉัน และฉันก็ได้

ตอบรับดุอาอฺของเจ้าแล้ว”

และในอัล-กุรอ่านได้กล่าว่า :

« ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِک » (3)

ทุกปัญหาและเหตุการณ์ที่ไม่ดีทั้งหลายล้วนเกิดมาจากตัวของเจ้าเอง (บาปของเจ้า)

« و یعفوا عن الکثیر»

ที่ซึ่งมีบาปมากมายที่ะระองค์ทรงอภัยโทษ (ทรงทำเหมือนมองไม่เห็นมัน) และนี่คือความดีงาม

และความประเสริฐยิ่งของพระองค์

وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ

ขอพระองค์ทรงมอบความจำเริญแก่ข้าฯ

ความจำเริญ คืออะไร?

ตอบ : ไม่ว่าเจ้าจะมีอายุขัยกี่ปี เป็นนักเรียนศาสนา หรือไม่ ร่ำรวยหรือไม่ ถ้าหากเจ้าได้ทำความดี เจ้าจะประสบความจำเริญนัิน

ดั่ง เชค มูฮัมหมัดฮูเซน ซาเฮด ได้กล่าว่า :

“ ฉันได้ตัรบียัต (อบรม)ลูกศิษย์มาทั้งหมด 5000 คน และเชคอับบาส กุมีย์ ได้เขียนหนังสือหลายๆเล่ม มาตลอดชีวิตของท่าน (ซึ่งเราก็ได้อุทิศตนให้กับพระองค์มาตลอด) “

หรืออัลลอมะ มัจลีสี ที่ได้รวบรวมฮะดิษต่างๆและเขียนหนังสือบีฮารุ้ลอันวารไว้

ดังนั้น จงอย่าได้ทำอีบาดัต เพียงการละหมาด ถือศิลอด เพียงอย่างเดียว แต่จงมุ่งมั่น มุมานะ ใน

การศึกษาหาความรู้และการพัฒนาตนเอง

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ

ขอให้ข้าฯ ได้รับความพึงพอใจของพระองค์ ไม่ว่าจะด้วยหนทางใดก็ตามแต่

وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِک

ขอให้ข้าฯ ได้พำนัก ณ.ใจกลางสรวงสวรรคค์ เผื่อว่า ณ.ที่นั่น จะเป็นที่พำนักและที่รวมตัวกันของอัมบียาอฺ ทั้งหลาย

یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین

โอ้ผู้ทรงตอบรับคำวิงวอนของผู้เดือดร้อนทั้งหลาย

    แหล่งที่มา :

1.   อิกบาลุ้ลอะมาล หน้า 206

2.  {C}ชัรฮฺ อูศูลุ้ลกาฟีย์ เล่ม 10 หน้า 191

3.  {C}ซูเราะห์ นีซาอฺ อายะ ที่79